Groen waterstofnetwerk moet grote industriële regio's verbinden
1. Wat is waterstof?
Waterstof is een geur- en kleurloos gas. Je hebt grijze, blauwe en groene waterstof. Van alle waterstof die nu wordt gebruikt is 99 procent grijs. Bij grijze waterstof splits je aardgas met stoom in waterstof en koolstofdioxide (CO2). De CO2 die hierbij vrijkomt gaat de lucht in en warmt de aarde op en dat willen we niet meer.
Bij blauwe waterstof is het proces precies hetzelfde als bij grijze, maar je vangt het broeikasgas op en slaat het ondergronds op, wat zorgt voor vermindering van de CO2-uitstoot.
Bij groene waterstof splits je watermoleculen in waterstof en zuurstof. Als je voor dit proces zon- en windenergie gebruikt heet het groene waterstof en heb je geen CO2-uitstoot. Daarom wil de overheid deze versie van waterstof gebruiken om de gestelde klimaatdoelen te halen.
2. Waarvoor gebruiken we waterstof?
Waterstof is geschikt voor drie toepassingen:
- Als grondstof in onder andere de chemische industrie, staalindustrie en raffinage.
- Als brandstof om bijvoorbeeld zwaar vrachtverkeer op te laten rijden.
- Als opslag voor opgewekte zon- en windenergie die niet meteen nodig is.
Volgens René Peters, energiedeskundige bij TNO, gebruikt Nederland nu 1,5 megaton aan grijze waterstof en dat zorgt voor 15 megaton aan CO2-uitstoot. In 2030 willen we 55 procent minder CO2 uitstoten dan in 1990.
De industrie in Nederland gebruikt nu ongeveer 40 procent van alle energie en is goed voor 25 procent van alle CO2-uitstoot (180 megaton). De industrie moet van de overheid sterk minderen met fossiele brandstoffen en overstappen op groene waterstof om veel minder broeikasgassen te produceren. In 2050 moet Nederland zelfs klimaatneutraal zijn.
Groene waterstof staat op dit moment nog in de kinderschoenen, omdat het proces om het te maken nog heel duur is. Er wordt wereldwijd jaarlijks minder dan 1 megaton groene waterstof geproduceerd, zegt Peters. Dat is minder dan 1 procent van de totale waterstofproductie.
Door meer zon- en windenergie op te wekken en door schaalvergroting wordt de productie van groene waterstof betaalbaarder. Shell opent in 2025 een groene waterstoffabriek op de Tweede Maasvlakte in Rotterdam. De fabriek kost 1 miljard euro en moet dagelijks 60.000 kilo groene waterstof gaan produceren, dat komt neer op 21.900 ton (0,02 megaton) per jaar.
3. Waarom is een landelijk (groen) waterstofnetwerk nodig?
Het plan is om vijf grote Nederlandse industriële clusters via bestaande aardgasleidingen te verbinden met Duitsland en België (zie kaartje). Vanaf 2030 moet er over een lengte van 1200 kilometer waterstof geleverd worden via bestaande gasleidingen. Nederland heeft een energie-intensieve industrie die veel groene waterstof nodig heeft en groene waterstof is belangrijk voor de energietransitie om minder CO2 uit te stoten.
Nederland wil het waterstofknooppunt van Europa worden en daarvoor heb je de juiste infrastructuur nodig. We hebben al een uitgebreid gasleidingennetwerk dat we kunnen gebruiken voor waterstof. 85 procent van het bestaande gasnetwerk is bruikbaar voor waterstof en 15 procent moeten we nieuw aanleggen om bedrijven als kunstmestfabriek Yara in Sluiskil, Chemelot in Limburg of Tata Steel in IJmuiden te verbinden met dit waterstofnetwerk.
Voor de Nederlandse kust liggen drie grote windmolenparken die voldoende duurzame energie opwekken om groene waterstof te maken. En we willen duurzaam opgewekte energie opslaan in waterstof. Ook hebben we havens om de helft van de benodigde waterstof te importeren vanuit landen als Spanje en Zuid-Afrika.
4. Waarom wordt alleen de industrie aangesloten op groene waterstof?
Groene waterstof is vooral interessant als grondstof voor de industrie en niet als brandstof. Voor het verwarmen van een woning kan je beter via zonnepanelen stroom opwekken en die gebruiken voor je warmtepomp of je elektrische auto op accustroom laten rijden. Als je groene waterstof omzet naar brandstof raak je bij de omzetting veel energie kwijt en dit is niet goedkoop en efficiënt.
5. Wat gaat die groene waterstof kosten en opleveren voor het milieu?
Het totale kostenplaatje is onbekend, omdat we niet precies weten wat bedrijven gaan investeren, maar de overheid trekt ruim 9 miljard uit voor het stimuleren en subsidiëren van groene waterstof. De aanleg van dit landelijke waterstofnetwerk kost 1,5 miljard euro. De overheid draagt 750 miljoen euro bij en Gasunie betaalt de rest. Volgens Gasunie zal de groene waterstof in de industrie vanaf 2030 6,7 megaton CO2-uitstoot per jaar besparen.
Volgens René Peters van TNO kun je 40 procent CO2-uitstoot besparen als je alle grijze waterstof vervangt voor groene. Als je ook nog fossiele brandstoffen (olie, kolen en gas) vervangt voor groene waterstof dan kun je nog 10 tot 20 procent extra CO2-uitstoot verminderen.
Groen waterstofnetwerk moet grote industriële regio's verbinden (msn.com)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten