24 klassieke Unesco Werelderfgoederen die je eens in je leven gezien wilt hebben
1. Stonehenge, Groot-Brittannië
Stonehenge is het bekendste heiligdom uit de steentijd. De cirkels van menhirs zijn naar schatting zo’n 4500 jaar oud; de gracht eromheen zelfs nog duizend jaar ouder. Hoe indrukwekkend de steencirkels ook ogen, een beetje spirituele energie om je af te sluiten van het alledaagse komt hier goed van pas: het omheinde veld in Zuid-Engeland ligt pal aan een drukke weg en het is enkel toegestaan over een verhard pad rondom de stenen te lopen.
2. Mont-Saint-Michel, Frankrijk
Het is naast de Eiffeltoren hét iconische beeld van Frankrijk: de abdij van Mont-Saint-Michel op het gelijknamige getijdeneilandje. De gotische benedictijnenabdij met zijn zware middeleeuwse muren oogt even stoer als kwetsbaar, blootgesteld aan krachtige getijden en omgeven door kale zandbanken. Angstaanjagender dan het klotsende zeewater zijn de bezoekersstromen, want alleen de Eiffeltoren trekt meer bezoekers dan Mont-Saint-Michel. Plan je bezoek op een doordeweekse herfst- of winterdag, overnacht in één van de zes hotels binnen de abdijmuren en zet je wekker voor een ochtendwandeling door de nauwe straatjes en over het strand.
3. Sydney Opera House, Australië
Het is moeilijk te geloven dat de Deense architect Jørn Utzon de iconische dakpartij van het in 1973 geopende Sydney Opera House in de Australische hoofdstad in één poging en vanuit de hand tekende. Er kwam niet eens een rekenmachine of meetlat aan te pas. Utzon liet zich inspireren door de zeilen van een zeilschip. Het Sydney Symphony Orchestra en andere orkesten en operagroepen spelen er nu dagelijks de spreekwoordelijke pannen van het dak. Sydney By Sail biedt zeilexcursies aan in de natuurlijke haven, variërend van dagtrips tot privécharters en zonsondergangcruises. Vanaf € 129 voor twee uur (’s avonds) en € 150 voor drie uur (’s middags).
4. Christusbeeld in Rio de Janeiro, Brazilië
De Braziliaanse stad Rio de Janeiro wordt letterlijk overschaduwd door de 710 meter hoge berg Corcovado en het 38 meter hoge Christusbeeld, gebouwd in 1931. Vanaf het platform aan de voet van Cristo Redentor heb je een prachtig uitzicht over de stad. Toeristen maken gretig gebruik van het treintje naar boven. Het ritje duurt twintig minuten en kost ongeveer € 18 (retour). Daarnaast rijden er privébusjes. Om de massa te vermijden kun je de Corcovado-berg te voet trotseren door een paadje in te slaan achter de voormalige kunstschool in Parque Lage in de wijk Jardim Botânico. Dit verborgen paadje slingert door met kapucijnaapjes gevulde bossen en langs watervallen naar het drukke platform aan de voet van het Christusbeeld. Op deze manier geniet je optimaal van de omgeving alvorens je héél eventjes in de drukte te begeven.
5. Copán, Honduras
Copán in Honduras is een belangrijke stad uit de Maya-beschaving, die wel wat klandizie kan gebruiken. Tussen de opmerkelijke bouwwerken − waaronder tempels, een trap met maar liefst tweeduizend hiërogliefen en balspeelvelden met beelden van papegaaienkoppen − vind je vaak meer bewakers en blaadjesvegers dan gringo’s die het belangrijkste culturele erfgoed van Honduras komen bewonderen.
6. Mesa Verde, Verenigde Staten
Lang voor Europese kolonisten hun eerste houten hutjes op Noord-Amerikaanse bodem bouwden, leefden de Anasazi-indianen al in stenen rotssteden. Hun meest imposante bouwwerken vind je in Mesa Verde National Park in Colorado. Zo’n achthonderd jaar geleden woonden hier duizenden mensen bijeen in klifwoningen en ondiepe grotten.
7. Paaseiland, Chili
Er zijn maar weinig plekken op aarde zó afgelegen en zó mysterieus als Paaseiland. Hoewel het officieel hoort bij Chili ligt de dichtstbijzijnde bewoonde wereld, de eveneens geïsoleerde Pitcairn-archipel, meer dan tweeduizend kilometer verderop in de Stille Oceaan. De oorspronkelijke naam van dit eilandje ter grootte van Texel is Rapa Nui, ‘grote rots’ in het Polynesisch. Blikvanger van het eiland zijn de 1043 monumentale moai, grote stenen standbeelden in de vorm van mensenhoofden. Onderzoekers vermoeden dat ze werden gebouwd door de oorspronkelijke Polynesische bewoners, maar over de reden tasten we nog altijd in het duister. Dagelijks rijden tientallen toeristenbussen het eiland rond volgens een vast traject, onder andere langs een aantal moai en de krater waar ze werden vervaardigd. Maar je kunt ook zelf op verkenning, te voet of op de fiets. Het eiland is klein genoeg om niet te verdwalen. Zorg dat je voldoende eten en drinken meeneemt: verkopers reizen de bussen achterna, waardoor het soms lastig is om een snack of flesje water te scoren.
8. Hiërapolis-Pamukkale, Turkije
Al in de tweede eeuw voor onze jaartelling waren de koningen van Pergamon bekend met het bronwater van Pamukkale in Turkije. In hun stad Hiërapolis bouwden ze therapeutische baden. Het warme, zwaar gemineraliseerde water stroomt vanaf een tweehonderd meter hoge heuvel naar beneden en heeft een spectaculair wit sprookjeslandschap gecreëerd. Pamukkale betekent ‘katoenen paleis’ en de witte travertijnen lijken inderdaad wel versteende plukken katoen. Vermijd de overvolle parkeerplaats bij de ruïnes van Hiërapolis en kies in plaats daarvan in alle vroegte voor de voetgangersingang onderaan de heuvel. Op deze manier deel je de melkachtig blauwe poelen met witte ijspegels van kalk met slechts een enkele andere vroege vogel.
9. Piramides van Gizeh, Egypte
Voedsel, wapens en kunstvoorwerpen: vierduizend jaar geleden kwamen de Egyptische farao’s ook na hun dood niets tekort. Men geloofde dat de farao’s in het hiernamaals voortleefden als goden. Hun graftombes werden dan ook tot de nok toe gevuld om het ze zo gerieflijk mogelijk te maken. Om zelf binnen te dringen in de Piramides van Gizeh nabij de Egyptische hoofdstad Caïro moet je vroeg opstaan. Half tien ’s ochtends is normaal gesproken piektijd in de vallei, die 63 tombes telt. Maar let op, er zijn elke dag slechts driehonderd toegangskaartjes beschikbaar om de Piramide van Cheops binnen te mogen. De ticketverkoop opent om acht uur ’s ochtends. Het kost ongeveer € 10 om het terrein op te mogen en het dubbele om in de piramide te komen.
10. Abu Simbel, Egypte
Mag ik - uit de serie Egyptische farao’s - farao Ramses II, farao Ramses II en farao Ramses II? Het enorme stenen tempelcomplex van Abu Simbel, op de westelijke oever van het Nassermeer, is een van de indrukwekkendste monumenten van Egypte. Voor de Grote Tempel liet farao Ramses II een kolossaal kwartet van zichzelf uithakken. Met de bouw van de Aswandam en het ontstaan van het Nassermeer dreigde Abu Simbel onder water te verdwijnen. Om de tempel te redden zaagden de Egyptenaren het monument voorzichtig in stukken en bouwden het tweehonderd meter verderop weer op.
11. Werken van Antoni Gaudí in Barcelona, Spanje
De hand van de eigenzinnige Spaanse architect Antoni Gaudí is niet te missen in en rondom Barcelona. Eind negentiende eeuw was hij verantwoordelijk voor een aantal markante bouwwerken in Catalaans-modernistische stijl, een regionale variant op art nouveau. De beroemdste en indrukwekkendste is de Sagrada Familia, een basiliek die sinds de start van de bouw in 1882 in de steigers staat. Pre-corona zou de bouw naar verwachting in 2026 worden afgerond, maar die datum is inmiddels surrealistischer dan Gaudí’s werken. Andere populaire Gaudí-trekpleisters zijn Park Guëll, dat zich kenmerkt door zijn kleurige mozaïeken en bogen, en het sculpturale appartementengebouw La Pedrera. Wat veel toeristen niet weten is dat er buiten het centrum van Barcelona nog een goed verborgen Gaudí-parel schuilt: de onafgemaakte kerk Colònia Guëll in het voorstadje Santa Coloma de Cervelló. Ook hier is de unieke stijl van de architect onmiskenbaar. Om er te komen neem je de trein naar het Colònia Guëll-station. Vanaf hier is het nog een kwartiertje lopen.
12. Alhambra in Granada, Spanje
Het Alhambra, ‘het rode paleis’, is het bekendste gebouw van de Zuid-Spaanse stad Granada. Het Moorse bouwwerk − tot 1492 behoorde Granada tot Al-Andalus, zoals de Moren het door hen veroverde deel van het Iberisch Schiereiland noemden − werd als fort aan de rand van de stad aangelegd. Later werd het omgebouwd tot paleis. Wat direct opvalt is de schitterende Arabische architectuur, met aandacht voor de kleinste details. Het aantal bezoekers is gelimiteerd tot 6.600 per dag. De entree van het centrale Nasrid-paleis is opgedeeld in tijdslots. Eenmaal binnen kun je alle tijd nemen. Boek daarom je kaartje voor de vroegst mogelijke toegang om half negen ’s ochtends. Het is dan nog relatief rustig. Wandel daarna pas door de paleistuinen, bijvoorbeeld rondom het Moorse zomerpaleis Generalife.
13. Historisch Centrum van Tallinn, Estland
De Estse hoofdstad Tallinn is de best bewaarde middeleeuwse stad in Noord-Europa. De ommuurde binnenstad heeft zijn karakteristieke uiterlijk – een onweerstaanbare combinatie van geplaveide straatjes, pakhuizen en fraaie koopmanshuizen – te danken aan de Hanzetijd. Sinds de val van de Sovjet-Unie is die vrije koopmansgeest weer terug van weggeweest en kijkt iedereen vooruit, maar sla een blik in het verleden niet over. Tot de historische hoogtepunten behoren het Maritiem Museum in een zestiende-eeuwse wachttoren met prachtig uitzicht op de baai en de oude stad, het zeventiende-eeuwse vakantiehuisje van tsaar Peter de Grote en kilometers aan onderaardse tunnels waar in de zeventiende en achttiende eeuw wapens, voedselvoorraden en zelfs mensen werden verstopt.
14. Delphi, Griekenland
Pelgrims, Griekse helden en koningen, tot Alexander de Grote aan toe, bezochten het Orakel van Delphi in Griekenland. Bedwelmd door hallucinogene gassen deelde een hogepriesteres hier haar raad en voorspellingen. Het heiligdom vormde het religieuze centrum van de oude Griekse wereld en brengt bezoekers nog altijd in trance, dankzij de harmonieuze eenheid met het mythische berglandschap.
15. Cultuurlandschap van Bali, Indonesië
Filosofische principes weten het slechts zelden tot een plekje op de Werelderfgoedlijst te schoppen. Het helpt wanneer ze zo tastbaar samenhangen met mens en omgeving als de ideeën van Tri Hata Karana op het Indonesische eiland Bali. De filosofie streeft harmonie tussen mensen, goden en de natuurlijke leefomgeving na. Om dit te bereiken werden er vijf watertempels gebouwd. Een coöperatief waterhuishoudkundig systeem van kanalen en stuwen verdeelt het water vanuit de tempels evenredig over alle rijstboeren. Het resultaat van deze subaks (waterschappen) uit de negende eeuw is niet alleen een landschap van schitterende rijstterrassen, maar ook een democratisch landbouwsysteem waarin iedereen gelijk is.
16. Sigiriya, Sri Lanka
De ruim driehonderd meter hoge Sigiriya-rots is een van de populairste bezienswaardigheden van Sri Lanka. In de vijfde eeuw liet koning Kassapa I galerijen en trappen uithakken in het granieten rotsblok en bouwde er een citadel bovenop. Na zijn dood was het complex tot de veertiende eeuw in gebruik als klooster. Daarna werd Sigiriya verlaten. Het werelderfgoed dankt zijn Singalese naam, de Leeuwenrots, aan de toegangspoort in de vorm van een leeuw. Toeristen lopen in kluitjes de aangelegde trap op voor een weids uitzicht, maar je kunt ook de rots Pidurangala beklimmen, twee kilometer verderop. Ook op deze rots werd een klooster gebouwd, door monniken die door koning Kassapa I werden verjaagd. Van het klooster is niet veel bewaard gebleven, maar beklim de rots in de ochtend − tussen zeven en acht − en je wordt getrakteerd op een onbetaalbaar uitzicht over het in nevel gehulde landschap en de rots van Sigiriya.
17. Ayutthaya, Thailand
Maar liefst 33 koningen kwamen er aan te pas om de machtige tempels van Ayutthaya te bouwen, hoofdstad van het gelijknamige koninkrijk dat de voorloper van het huidige Thailand was. In 1767 werd de stad door het Birmese leger verwoest, maar de ruïnes zijn nog altijd ontzagwekkend. Tijdens een fietstocht van Thailand Biking kun je ze van dichtbij bewonderen.
18. Chinese muur, China
Aan de noordgrens van het Chinese Rijk werd eeuwenlang gewerkt aan diverse verdedigingsmuren, die later werden samengevoegd en bekend werden onder de naam Chinese Muur. Het grootste gedeelte van de ruim 21.000 kilometer lange muur stamt uit de Ming-dynastie (1368-1644). Een bezoek aan de Chinese Muur is een populaire dagtrip vanuit Peking. En dan met name het deel bij Badaling, op anderhalf uur van de hoofdstad. De goede staat van dit stuk maakt dat de muur hier goed begaanbaar is. Minder drukke delen van de Chinese Muur vind je bij Jinshanling, Huanghuacheng, Jiankou en Zhuangdaokou. Het stuk muur ten noorden van Datong en bij de forten van Hongcibao en Deshengbao wordt beschouwd als ‘vergeten’. Hier gebruiken mensen de muur zelfs als woonruimte.
19. Bukhara, Oezbekistan
Het Heilige Bukhara, het Nobele Bukhara, de Koepel van de Islam: één blik op de meest complete middeleeuwse stad van Centraal Azië in Oezbekistan en je begrijpt de vele loftuitingen. Zelfs de Mongoolse veroveraar Dzjengis Khan was dusdanig onder de indruk van de nu negenhonderd jaar oude Kalon Minaret dat hij de toren onberoerd liet. De rest van de stad maakte hij wel met de grond gelijk.
20. Taj Mahal, India
De witmarmeren Taj Mahal in het Indiase Agra doet nog het meest denken aan het paleis van een maharadja, maar is eigenlijk een graftombe. Het mausoleum werd in de zeventiende eeuw gebouwd door Sjah Jahan voor zijn grote liefde Mumtaz Mahal, die in 1631 in het kraambed overleed. Veel reizigers zien de Taj Mahal dan ook als het ultieme eerbetoon aan de liefde. Op welke tijd van de dag je ook gaat, als reiziger sta je gegarandeerd in een lange rij van toeristen én Indiërs die het mausoleum en de tuinen komen bezichtigen - al zijn er wel wat trucjes om het paleis zo goed mogelijk voor jezelf te hebben. Jaarlijks bezoeken zo’n acht miljoen mensen de Taj Mahal. Let wel: zo indrukwekkend als de Taj Mahal vanbuiten is, zo steriel is het bouwwerk vanbinnen.
21. Timboektoe, Mali
Voor veel Nederlanders is de Malinese stad Timboektoe vooral een spreekwoordelijke plek, die nauwelijks verschilt van het niet bestaande Verweggistan. Van hier tot Timboektoe is een flink eind − per kameel is het 52 dagen reizen vanuit Marokko. Eeuwenlang was de stad een belangrijke handelspost. West-Afrika ontmoette er het Arabische noorden, en daarmee indirect Europa. Ze werd gesticht door Toeareg, een nomadisch berbervolk dat de stad nog steeds bevolkt. Timboektoe beschikt naast de beroemde Djinguereber-moskee, een typisch voorbeeld van leembouw rond een skelet van palmhout, over een universiteit en bibliotheken waarin honderdduizenden klassieke manuscripten worden bewaard. Helaas is Timboektoe vandaag de dag onbereikbaarder dan ooit. De veiligheidssituatie in het noorden van Mali is ronduit slecht. Volgens avonturiers is de moskee van Djenné, het grootste lemen bouwwerk ter wereld en eveneens Unesco Werelderfgoed (die niet voor niets tot het Nieuwe Zevende Wereldwonder werd gebombardeerd door de Columbus-reiziger), nog wel bereikbaar. Voor de inwoners van Timboektoe is te hopen dat reizigers de tocht naar de stad in de toekomst weer durven te maken.
22. Oud Havana, Cuba
De Cubaanse hoofdstad Havana werd in 1519 door de Spanjaarden gesticht en deed dienst als hun belangrijkste haven in de Nieuwe Wereld. Buitgemaakte schatten uit Mexico en Peru werden vanuit hier naar Spanje verscheept. De geschiedenis van de stad is op zijn zachtst gezegd woelig: de haven was meerdere malen het doelwit van piraten, plunderaars en Britse veroveraars. Eind negentiende eeuw werd Cuba onafhankelijk en verlieten de Spanjaarden het eiland, mede dankzij de inspanningen van de Amerikanen. Vooral tijdens de drooglegging in de Verenigde Staten stroomde het Amerikaanse geld binnen − de maffia deed goede zaken met Cubaanse rum. De Cubaanse Revolutie in 1959 maakte een einde aan dit gouden tijdperk. Fidel Castro sloot of nationaliseerde de meeste Amerikaanse bedrijven en Havana begon langzaam te vervallen. Juist de indruk dat de tijd er op veel plekken stil is blijven staan, maakt de stad zo intrigerend voor reizigers. In het oude centrum vind je een keur aan prachtige koloniale gebouwen en een interessante mix van barokke en neoklassieke monumenten.
23. Angkor, Cambodja
Met zijn vierhonderd vierkante kilometer is de voormalige Khmer-hoofdstad Angkor in Noord-Cambodja een van de grootste archeologische vindplaatsen van Zuidoost-Azië. De megastad werd vanaf de negende eeuw door een opeenvolging van Khmer-koningen aangelegd. De ommuurde binnenstad heet Angkor Thom en is te herkennen aan de slotgracht. De bekendste tempels liggen buiten de ommuring; zo ook het wereldberoemde Angkor Wat. Dagelijks heeft een legertje toeristen het gemunt op een foto van Angkor Wat tijdens zonsopkomst. Ze verzamelen zich bij de hoofdingang en waaieren uit over het complex zodra de zon volledig op is, maar ook vanaf de oostzijde is de zonsopkomst goed te zien én te fotograferen. Zo heb je Angkor Wat voor jezelf alleen.
24. Machu Picchu, Peru
De Peruaanse Incastad Machu Picchu werd nooit door Spaanse veroveraars ontdekt en daardoor ook niet vernietigd. Er bestaan verschillende theorieën over de functie van de stad, die is opgedeeld in een woonzone met middenin een groot plein, een militaire zone en een godsdienstige zone. De populairste theorie is dat Machu Picchu een buitenverblijf was voor koningen en andere hoge piefen. Sinds 2019 heeft de overheid het aantal toegangsbewijzen beperkt. Per dag zijn er nog maar 2500 tickets beschikbaar, waarvan slechts vierhonderd toegang verschaffen tot de top van de berg. Er is gelukkig ook nog een bijzonder alternatief.
Meer lezen over Unesco Werelderfgoed? Bekijk onze themapagina Werelderfgoederen en Wereldwonderen.
Volg Columbus Travel op Facebook en/of Instagram en meld je aan voor onze wekelijkse nieuwsbrief.
24 klassieke Unesco Werelderfgoederen die je eens in je leven gezien wilt hebben (msn.com)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten