Boeing 787 Dreamliner

Foto: Boeing

De Boeing 787 Dreamliner is een nieuw middelgroot widebody verkeersvliegtuig en de opvolger van de 767. Het tweemotorige vliegtuig is bedoeld voor het vervoer van circa 210 tot ruim 300 passagiers over vooral lange afstanden.

Boeing duidde de 787 aanvankelijk aan als 7E7, waarbij de E symboliseerde dat het een zeer efficiënt vliegtuig beloofde te worden, met toepassing van veel nieuwe technologie. De beslissing tot het daadwerkelijk ontwikkelen van de 7E7 werd in april 2004 genomen en in januari 2006 kreeg het project de aanduiding 787. Later voegde Boeing de naam 'Dreamliner' toe. Boeing claimt een circa 20 procent lager brandstofverbruik dan vergelijkbare hedendaagse vliegtuigen.

Boeing had aan het begin van de eeuw aanvankelijk heel andere ideeën over de opvolging van de 767. De Amerikaanse vliegtuigbouwer wilde een verkeersvliegtuig bouwen dat sneller zou vliegen dan de huidige vliegtuigen, tot vlak onder de geluidsbarrière. Deze zogeheten Sonic Cruiser zag er futuristisch uit, maar een groot nadeel van de hoge vliegsnelheid was het hoge brandstofverbruik. Vergeleken met de op te volgen generatie straalverkeersvliegtuigen zou er niet of nauwelijks brandstof worden bespaard.

Na de kostenstijgingen en de terugloop in het passagiersaanbod die volgden op de aanslagen van 11 september 2001 in New York en Washington toonden de luchtvaartmaatschappijen weinig interesse meer voor de Sonic Cruiser. Daarom zette Boeing een andere koers in, naar een minder snel en minder futuristisch ogend vliegtuig dat evenwel dankzij de laatste stand van de techniek zo zuinig en stil mogelijk zou worden.

Een belangrijk verschil met oudere vliegtuigen is bij de Boeing 787 de grootschalige toepassing van kunststofmaterialen. De gehele romp en vleugel bestaan uit kunststoffen in plaats van aluminium. Die materialen zijn lichter, sterker en minder gevoelig voor corrosie. Bovendien kunnen grote onderdelen van de constructie uit één stuk worden gemaakt, in plaats van te moeten worden opgebouwd uit talrijke kleine onderdelen.

Boeing biedt luchtvaartmaatschappijen de keuze uit twee motortypen, de Rolls-Royce Trent 1000 en de General Electric GEnx. Deze motoren zijn ongeveer 8 procent zuiniger en belangrijk stiller dan hun voorgangers. Een aanvullende maatregel is de toepassing van motoruitlaten in de vorm van een zaagtand die de geluidsproductie van uitstromende lucht beperkt. Verder is voor de motorgondels van de 787 een verfmethode ontwikkeld die voor een zeer glad oppervlak zorgt ter vermindering van de luchtweerstand.

De foto boven toont de eerste Boeing 787 Dreamliner, die op 8 juli 2007 met veel feestelijk vertoon naar buiten werd gerold.

Illustratie: Boeing

* Boeing 787 * Vervolg *

* Boeing 707 * Boeing 717 * Boeing 727 *
* Boeing 737 * Boeing 747 * Boeing 757 *
* Boeing 767 * Boeing 777 * Boeing 787 *

http://vliegtuighomepage.nl/b787.htm

Boeing 777

De Boeing 777 'Triple Seven' is het grootste tweemotorige verkeersvliegtuig ter wereld en is bedoeld voor middellange tot zeer lange afstanden. De Triple Seven vervoert 300 tot 400 passagiers.

Boeing startte de ontwikkeling van de 777 begin jaren negentig om het 'gat' op te vullen tussen de 767 en de 747. Ook gold de 777 als een antwoord op de Airbus A330 en A340 en de McDonnell Douglas MD-11, waarvan de ontwikkeling al enkele jaren eerder was begonnen. De 'Triple Seven' vloog voor het eerst op 12 juni 1994 en op 7 juni 1995 maakt United Airlines er de eerste commerciële vlucht mee op de route Washington Dulles - Londen Heathrow.

De basisversie is de Boeing 777-200 voor rond 350 passagiers. Al spoedig ontwikkelde Boeing hieruit een versie met extra vliegbereik, de 777-200ER (Extended Range), waarvan British Airways in 1997 de eerste gebruiker werd. Een nog verdere ontwikkeling is de 777-200LR (Longer Range) 'Worldliner' met een zeer groot vliegbereik: maar liefst 17.500 kilometer. Daarmee is de Worldliner momenteel het verkeersvliegtuig met het grootste vliegbereik ter wereld. De eerste vlucht vond plaats op 8 maart 2005 en in februari 2006 leverde Boeing het eerste toestel af aan PIA Pakistan International Airlines. Boeing nam de 777-200LR vervolgens als uitgangspunt voor de vrachtversie, de 777F. De eerste vlucht van dit model vond plaats op 14 juli 2008 en Boeing leverde het eerste toestel af aan Air France op 19 februari 2009.

Van de Boeing 777 bestaan ook verlengde uitvoeringen. De 777-300 is ruim tien meter langer dan de 777-200 en zelfs enkele meters langer dan de 747. De 777-300 is onder meer bedoeld voor de vervanging van de eerste generaties Boeing 747's. De 777-300 telt bijna evenveel zitplaatsen, maar verbruikt aanzienlijk minder brandstof en heeft lagere onderhoudskosten. De lange Triple Seven vloog voor het eerst op 16 oktober 1997 en in mei 1998 nam Cathay Pacific het eerste toestel in ontvangst.

Ook van de 777-300 ontwikkelde Boeing een versie met extra vliegbereik, de 777-300ER, die voor het eerst vloog op 24 february 2003 en waarvan Air France de eerste gebruiker werd. De 300ER is slechts leverbaar met één type motor, de General Electric GE90-115B, de krachtigste turbofan-vliegtuigmotor ter wereld. De 777-300ER bleek zo succesvol dat deze de concurrerende Airbus A340 van de markt drukte.

Op de foto boven is een Boeing 777-200ER te zien van de KLM. De foto onder toont een 777-200ER van Saudi Arabian Airlines.

http://vliegtuighomepage.nl/b777.htm

Boeing 767

De Boeing 767 is een tweemotorig widebody verkeersvliegtuig voor middellange afstanden en is geschikt voor het vervoer van circa 200 tot 300 passagiers.

Na een aantal jaren van studies besloot Boeing in 1978 definitief de Boeing 767 te gaan ontwikkelen. De vliegtuigbouwer deed dat parallel met de 757 en beide vliegtuigen hebben zoveel mogelijk identieke onderdelen en systemen. Zo zijn onder meer de cockpits nagenoeg identiek, zodat vliegers gemakkelijk van het ene type kunnen overschakelen op het andere. De 767 heeft een bredere romp dan de 757 en geldt als de widebody (breedrompvliegtuig) met de kleinste rompdiameter. In de cabine kunnen in de economy klasse zeven stoelen naast elkaar staan met daartussen twee gangpaden. Bij de concurrerende Airbus A310 zijn dat acht stoelen.

De eerste versie van de Boeing 767, de 767-200, vloog voor het eerst op 26 september 1981 en kwam een klein jaar later bij United Airlines in dienst. Van de 767-200 ontwikkelde Boeing vervolgens de 767-200ER (Extended Range) met een groter vliegbereik, waarvan de eerste in maart 1984 werd afgeleverd aan El Al. Boeing bouwde in totaal 249 767-200's.

Boeing voorzag de 767 van een tamelijk grote vleugel, zodat er gemakkelijk verlengde uitvoeringen ontwikkeld konden worden. De eerste langere versie werd de 767-300, die voor het eerst vloog op 30 januari 1986 en waarvan JAL Japan Airlines in september 1986 het eerste toestel kreeg afgeleverd. Ook van de -300 verscheen een ER-versie. De ER-versies werden zeer populair op onder meer transatlantische vluchten. Verder ontwikkelde Boeing een vrachtuitvoering, de 767-300F, waarvan UPS (United Parcel Service) eind 1995 de eerste gebruiker werd.

Op 9 oktober 1999 vloog voor het eerst de nog (6,40 meter) langere 767-400ER, waarvan Boeing slechts 37 exemplaren verkocht aan slechts twee luchtvaartmaatschappijen, Delta Air Lines en Continental Airlines. Een ingekorte 767-100 is nooit gebouwd omdat deze de 757 dreigde te beconcurreren. Boeing kwam wel met enkele militaire varianten. Voor de Japanse luchtmacht werd de E-767 ontwikkeld, een vliegende radarpost (AWACS - Airborne Warning And Control System) met een grote radardisk op de rug, waarvan Japan er vier bestelde. Daarnaast levert Boeing de KC-767 voor transporttaken en het tanken van andere vliegtuigen in de lucht. Deze zijn aangekocht door Japan en Italië. Voor de Amerikaanse luchtmacht (USAF) gaat Boeing 179 tankvliegtuigen bouwen, aangeduid als KC-46A, als opvolger van de sterk verouderde KC-135.

De 767-200ER op de foto boven is van het Amerikaanse US Airways, het toestel op de foto onder is een 767-300ER van de Nederlandse maatschappij ArkeFly.

http://vliegtuighomepage.nl/b767.htm

Boeing 757

De Boeing 757 is een tweemotorig verkeersvliegtuig voor korte en middellange afstanden en geschikt voor het vervoer van rond tweehonderd passagiers. Het vliegtuig is de opvolger van de Boeing 727.

Plannen voor de ontwikkeling van de Boeing 757 ontstonden in de jaren na de oliecrisis van 1973, toen als gevolg van hoge olieprijzen de behoefte groeide aan brandstofzuiniger verkeersvliegtuigen. Boeing nam voor het ontwerp de 727 als uitgangspunt, aanvankelijk inclusief de T-staart en de neussectie. Later kwamen er steeds meer veranderingen, zoals een nieuwe vleugel, een gewijzigde neus en een laag bevestigd horizontaal staartvlak. De romp-sectie bleef gelijk aan die van 727.

Dankzij modernere motoren werd de 757 aanzienlijk brandstofzuiniger en stiller dan oudere verkeersvliegtuigen. Boeing ontwikkelde de 757 tegelijkertijd met de grotere 767 en streefde naar zoveel mogelijk overeenkomsten tussen beide ontwerpen. Zo werden de digitale cockpits van beide vliegtuigen nagenoeg identiek, zodat vliegers gemakkelijk tussen 757 en 767 kunnen worden uitgewisseld.

De Boeing 757 vloog voor het eerst op 19 februari 1982 en werd een klein jaar later geïntroduceerd op lijndiensten van de Amerikaanse luchtvaartmaatschappij Eastern Airlines. De standaard-uitvoering is de 757-200. Een vrachtversie daarvan is de 757-200PF (Package Freighter). Ook kwam er een combi met een gemengde vracht/passagiers-cabine, de 757-200M, waar maar één toestel van is gebouwd.

De Boeing 757-300 is een een verlengde variant die plaats biedt aan circa 240 passagiers. Deze versie, die een 7,11 meter langere romp heeft, vloog voor het eerst op 2 augustus 1998. De eerste gebruiker was het Duitse Condor Flugdienst. Van de 757-300 zijn slechts 55 toestellen gebouwd.

De 757-200 op de foto boven is van de Israëlische luchtvaartmaatschappij El Al. Op de foto onder is toestel te zien van de Turkse chartermaatschappij Atlasjet.

http://vliegtuighomepage.nl/b757.htm

Boeing 747 'Jumbo Jet'

Boeing 747-100/200

Boeing 747SP

Boeing 747-300

Boeing 747-400

Boeing 747-8

Boeing 747-100/200 Jumbo Jet

De Boeing 747, bijgenaamd 'Jumbo Jet', is een verschijning die sterk tot de verbeelding spreekt. Van 1970 tot oktober 2007 was de 747 het grootste passagiersvliegtuig in operationele dienst ter wereld. Door zijn afmetingen is het altijd weer een indrukwekkend gezicht een 747 te zien landen of opstijgen en door de karakteristieke 'bult' is het onmogelijk het type te verwarren met andere verkeersvliegtuigen.

De Boeing 747 is bedoeld voor het vervoer van grote aantallen passagiers over lange afstanden. De Jumbo Jet was het eerste widebody (breedromp) verkeersvliegtuig en bracht een revolutie teweeg in het luchtverkeer. Dankzij de 747 konden grotere aantallen reizigers tegen veel lagere kosten per passagier over grote afstanden worden vervoerd dan voorheen. Dat maakte vliegen voor een veel groter publiek betaalbaar. In een 747 kunnen afhankelijk van de indeling 360 tot meer dan 500 passagiers mee.

Boeing startte halverwege de jaren vijftig met de ontwikkeling van de 747. De vliegtuigbouwer deed eerst mee aan een ontwerpcompetitie voor een zeer groot transportvliegtuig voor de Amerikaanse luchtmacht, maar zag het contract gaan naar concurrent Lockheed met de C-5A Galaxy. De resultaten van het onderzoek dat Boeing voor het militaire transportvliegtuig had verricht, kwamen evenwel ook goed van pas bij het ontwerpen van een groot verkeersvliegtuig dat later de Boeing 747 zou worden. Vooral Pan Am (Pan American World Airways) was enthousiast over de plannen en bestelde in april 1966 maar liefst 25 toestellen, 23 voor passagiers en 2 voor vrachtvervoer.

Op 9 febuari 1969 vloog de 747 voor het eerst en op 21 januari 1970 startte Pan Am er de eerste lijndienst mee tussen New York en Londen. De eerste versie van de luchtreus was de 747-100, maar al snel kwam Boeing met een verbeterde uitvoering, de 747-200 (aanvankelijk ook aangeduid als 747B of 747-200B). Deze is uiterlijk identiek aan de 747-100, maar kreeg krachtiger motoren, een hoger startgewicht en een groter vliegbereik. De eerste vlucht van de 747-200 vond plaats op 11 oktober 1970 en in juni 1971 werd de KLM de eerste gebruiker.

Op 30 november 1971 vloog de vrachtversie 747-200F voor het eerst, waarmee Lufthansa in april 1972 vracht begon te vervoeren. Bij vracht-jumbo's fungeert de neus als een enorme omhoog scharnierende vrachtdeur, waardoor lading gemakkelijk in de lengte-richting van het vliegtuig naar binnen geschoven kan worden. Desgewenst was de 747-200F ook leverbaar met een 'gewone' vrachtdeur achter de vleugel.

De Boeing 747-200C (Convertible), die voor het eerst vloog op 23 maart 1973, kreeg een interieur dat afwisselend kon worden ingericht voor passagiers- en vrachtvervoer of een combinatie van beide. Martinair vloog jarenlang met twee exemplaren van dit model, die zowel voorzien waren van de opklapbare neus als de grote deur achter de vleugel. Bij de 747-200M (Mixed), of Combi, wordt het hoofddek gedeeltelijk voor vracht en gedeeltelijk voor passagiers ingericht. De Combi heeft alleen de vrachtdeur achter de vleugel en is verder identiek aan de Convertible. De Combi bood de mogelijkheid om 747's met hoge frequentie in te zetten op bestemmingen met een beperkt passagiersaanbod en de overblijvende ruimte in het vliegtuig voor vrachtvervoer te benutten. De KLM paste dit concept met veel succes toe. Een groot deel van de 747's in KLM-dienst betrof en betreft nog steeds Combi's.

De 747-100SR (Short Range) werd een korte-afstandsuitvoering voor het binnenlandse luchtverkeer in Japan. Japan Airlines (JAL) werd in oktober 1973 hiervan de eerste gebruiker. Deze toestellen maken veel meer starts en landingen dan vliegtuigen voor lange-afstandsvluchten en dat vereiste verstevigingen op tal van plaatsen in de constructie. Ook werd het onderstel versterkt.

De Boeing 747 op de foto boven is van de Amerikaanse vrachtmaatschappij Atlas Air. Aan de ramen is te zien dat het hier een voormalig passagiersvliegtuig betreft. Het toestel op de foto onder draagt de kleuren van het Amerikaanse Northwest Airlines.

http://vliegtuighomepage.nl/b7471.htm

Boeing 747SP

De Boeing 747SP is een ingekorte uitvoering van de 'Jumbo Jet' en bedoeld voor zeer lange afstanden.

SP staat voor 'Special Performance' (bijzondere prestaties). Daarmee wordt vooral gedoeld op het vliegbereik. Door de 14,35 meter kortere romp vergeleken met eerdere Jumbo Jet versies en het kleinere aantal stoelen daalde het leeggewicht van het vliegtuig, wat ten goede kwam aan de brandstofcapaciteit en daarmee aan het vliegbereik. Tot de komst van de 747-8 is de SP de enige versie met een romplengte die afwijkt van de overige 747-modellen.

Boeing startte de ontwikkeling van de 747SP in 1973 mede met het doel tegenwicht te bieden aan de driemotorige Lockheed TriStar en de McDonnell Douglas DC-10, die begin jaren zeventig aan de onderkant van de markt van de 747 knabbelden. Omdat een driemotorig vliegtuig een gunstiger brandstofverbruik heeft, wilde Boeing de SP - aanvankelijk aangeduid als SB (Short Body) - ook voorzien van drie motoren: twee onder de vleugel en één in de staart, wat een grote gewichtsbesparing zou hebben opgeleverd. Technisch gaf dit echter zoveel problemen dat Boeing bij nader inzien de vier motoren handhaafde en volstond met het inkorten van de romp en het zoveel mogelijk lichter maken van de constructie.

Om ondanks de kortere romp de stabiliteit en bestuurbaarheid te garanderen is de SP voorzien van grotere verticale en horizontale staartvlakken. Gewicht werd bespaard door de constructie op een aantal punten lichter uit te voeren en door het kleppensysteem aan de vleugel te vereenvoudigen. Het leeggewicht van de SP kwam uiteindelijk ongeveer 20 ton onder dat van een lege 747-200. Om wille van standaardisatie bleef ongeveer 90 procent van de onderdelen gelijk aan die van de eerdere 747-versies.

De SP maakte de eerste vlucht op 4 juli 1975 en in maart 1976 ontving Pan Am het eerste toestel. Dankzij deze Jumbo Jet versie kon Pan Am als eerste luchtvaartmaatschappij non-stop vluchten beginnen tussen Los Angeles en Sydney.

De foto boven toont een Boeing 747SP van Syrianair. Op de foto onder is een toestel te zien van de Franse luchtvaartmaatschappij Corsair.

http://vliegtuighomepage.nl/b747sp.htm

TulipGarden9

vrijdag 15 juni 2012