Dit zijn de 10 snelste treinen ter wereld
De eerste locomotieven haalden 24 km/u, maar treinen zijn veel sneller geworden.
Hier vieren we de snelheid door de 10 snelste treinen ooit op te sommen.
De Renfe Klasse 103 wordt gebruikt op hogesnelheidslijnen in heel Spanje door de treinmaatschappij Renfe. De trein is gebouwd door Siemens en maakt deel uit van de Velaro-familie hogesnelheidstreinen.
Terwijl de trein normaal gesproken snelheden tot 349 km/u haalt, werd tijdens tests op de lijn tussen Madrid en Zaragoza op 16 juli 2006 een maximumsnelheid van 404 km/u gehaald. Dit is zowel het huidige nationale snelheidsrecord voor Spanje als het huidige snelheidsrecord voor een trein in standaardconfiguratie.10. Renfe Klasse 103 - 404 km/u
De Renfe Klasse 103 wordt gebruikt op hogesnelheidslijnen in heel Spanje door de treinmaatschappij Renfe. De trein is gebouwd door Siemens en maakt deel uit van de Velaro-familie hogesnelheidstreinen.
Terwijl de trein normaal gesproken snelheden tot 349 km/u haalt, werd tijdens tests op de lijn tussen Madrid en Zaragoza op 16 juli 2006 een maximumsnelheid van 404 km/u gehaald. Dit is zowel het huidige nationale snelheidsrecord voor Spanje als het huidige snelheidsrecord voor een trein in standaardconfiguratie.
Andere routes waarop de trein rijdt zijn tussen Madrid en Barcelona (met een snelste reistijd van 2 uur en 30 minuten) en tussen Madrid en Malaga.
De Velaro wordt ook in veel andere landen gebruikt, waaronder Rusland en Turkije.
De LIMRV was een experimentele trein in Amerika. De elektrische energie kwam van een 3000 pk straalmotor van een vliegtuig.
Na tests met lage snelheden werd de trein overgebracht naar een testcentrum in Colorado, dat door het ministerie van Transport was ontworpen om nieuwe treinideeën te testen.
Uit berekeningen bleek dat de LIMRV iets meer dan 16 km spoor nodig had om zijn maximumsnelheid te bereiken.
Op 14 augustus 1974 vestigde het LIMRV-prototype een wereldsnelheidsrecord met 412 km/u.
Deze trein in Zuid-Korea was speciaal ontworpen om een doelsnelheid van 430 km/u te halen. Op 28 maart 2013 haalde de trein een maximumsnelheid van 422 km/u, veel sneller dan het vorige nationale record van 299 km/u.
De trein was een prototype, maar op basis hiervan is een nieuwe passagierstrein ontwikkeld die op 1 mei 2024 in dienst is genomen tussen Seoul en Busan.
De 300X is een experimentele trein met zes wagons die in 1994 werd gebouwd om verbeteringen te testen voor toekomstige Japanse treinen met een snelheid van 300 km/u of meer. Op 26 juli 1996 haalde de trein een topsnelheid van 443 km/u op het traject tussen Maibara en Kyoto.
De trein werd op 1 februari 2002 buiten gebruik gesteld, maar delen ervan blijven bewaard: de eindwagon bevindt zich in de grootschalige windtunneltestfaciliteit van RTRI in Maibara, terwijl het andere einde van de trein is te bewonderen in het SCMaglev and Railway Park in Nagoya.
In tegenstelling tot andere families van Chinese hogesnelheidstreinen die gebaseerd zijn op buitenlandse ontwerpen, werd deze treinklasse in het land zelf ontwikkeld en geproduceerd. De trein is ontworpen voor dagelijkse ritten op de hogesnelheidslijn van Beijing naar Shanghai en rijdt normaal gesproken maximaal 350 km/u.
Op 3 december 2010 haalde een van deze treinen echter 486 km/u op een traject tussen Zaozhuang en Bengbu.
Passagiers merkten op dat de rit "soepel" verliep en vergelijkbaar was met een rit met een gewone trein die iets meer dan 300 km/u reed.
De nieuwe lijn heeft de reistijd tussen Beijing en Shanghai teruggebracht van ruim 10 uur naar iets meer dan vier uur.
De CRH3 is een Chinese versie van de Siemens Velaro-familie van hogesnelheidstreinen. Het belangrijkste verschil tussen de Chinese trein - die onder andere op de spoorlijn Beijing-Tianjin rijdt - is de breedte: de carrosserie is 300 millimeter breder dan de Europese versies.
Wat misschien wel het meest interessant is, is dat dit de snelste ongewijzigde trein in deze lijst is: anders dan de snellere treinen die hier worden genoemd, was dit een standaardtrein.
Sommige zaken zijn echter vergelijkbaar: de testrit op 9 januari 2011 vond plaats op een baanvak dat niet open was voor passagiersverkeer en het doel ervan leek te zijn om aan te tonen dat China in staat is om hogesnelheidstreinen in een regelmatige dienst laten rijden.
Met een testtrein met vier rijtuigen haalde de TGV op 18 mei 1990 een snelheid van 515 km/u - 143 meter per seconde.
De ritten vonden plaats op een traject dat nog niet geopend was voor passagiersdiensten en met daarin een afdaling naar de Loirevallei, die speciaal voor de hogesnelheidstesten was uitgekozen.
Het Franse spoorwegpersoneel heeft hard gewerkt om een wereldrecord te vestigen. Naast het verwijderen van rijtuigen uit het treinstel werden er nog andere aanpassingen gedaan, waaronder het monteren van grotere wielen.
Er waren ook aerodynamische veranderingen, die de luchtweerstand met 10% verminderden.
Deze TGV-rit op 3 april 2007 was vergelijkbaar met eerdere pogingen, waarbij alles van tevoren tot in het kleinste detail was gepland.
De test heette V150 - het doel was om snelheden van 150 meter per seconde te bereiken - en vond plaats op de lijn tussen Parijs en Straatsburg, met een aangepaste trein.
De trein was zo ingericht dat het maximale vermogen 26.284 pk bedroeg, vergeleken met 12.500 pk voor een standaard TGV POS. Ondertussen werd de spanning van de bovenleidingen die de trein van stroom voorzagen met 24% verhoogd. De route had ook flauwe bochten en afdalingen.
Dankzij deze voorbereidingen wist de trein de doelsnelheid te overtreffen: de hoogst geregistreerde snelheid was 160 meter per seconde, bereikt tussen de stations Meuse en Champagne-Ardenne TGV.
Voor deze Japanse trein werden tussen 1996 en 2001 negen experimentele voertuigen gebouwd met verschillende voor- en achterontwerpen.
Op 2 december 2003 haalde een trein met drie wagons een snelheid van 581 km/u.
De MLX01 vestigde ook records voor passeersnelheden, waarbij twee treinen elkaar op maximale snelheid passeerden. In december 1998 vestigden twee treinen op die manier een snelheidsrecord van 966 km/u. Dit record werd vervolgens weer verbroken met een nieuwe topsnelheid van 1003 km/u in november 1999.
Dit snelheidsrecord werd in november 2004 dan weer uit de boeken gereden met een snelheid van 1027 km/u, een record dat vandaag de dag nog steeds staat.
Het huidige snelheidsrecord voor spoorvoertuigen staat op naam van de Japanse L0 magneettrein. Deze is ontworpen om te rijden op de magneetzweefbaan tussen Tokyo en Osaka, die momenteel gebouwd wordt.
Wanneer de lijn opengaat - de huidige voorspelde openingsdatum is 2034 - zullen de treinen tot 500 km/u rijden. Ze zijn ook zo ontworpen dat er geen machinist nodig is.
In 2015 brak een L0 met zeven rijtuigen het snelheidsrecord twee keer. Op 16 april haalde de trein 591 km/u, terwijl dezelfde combinatie vijf dagen later nog iets sneller ging en 604 km/u haalde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten